fbpx
wtorek, 19 marca 2024

Rwa kulszowa to niezwykle bolesne schorzenie objawiające się silnym uciskiem na korzenie nerwów rdzeniowych (zwłaszcza L4, L5 oraz S1). Występuje u 2-5% osób z ogólnej populacji. Jej przyczyny mogą być różne, ale do najbardziej powszechnych zaliczamy nadmierne zwężenie kanału kręgowego, wypadnięcie dysku, guzy nowotworowe, cukrzycę, zmiany ropne czy choroby zakaźne.

Bez wykonania badań diagnostycznych ani rusz

Przeciętny pacjent zmagający się na co dzień z rwą kulszową odczuwa przede wszystkim ostry ból pleców promieniujący od odcinka lędźwiowego kręgosłupa do kończyny dolnej. Inne popularne symptomy to choćby znaczne osłabienie mięśni, drętwienie palców u rąk, paraliż ust, niedowład stóp, zaburzony odruch skokowy, nietrzymanie moczu i problemy z wypróżnianiem. Dolegliwości ulegają nasileniu podczas kichania czy śmiechu.

Wybór metody leczenia rwy zależy w ogromnej mierze od jej przyczyny. Dlatego też przed określeniem konkretnej ścieżki postępowania lekarz musi przeprowadzić pogłębiony wywiad i badanie fizykalne, które wymaga od pacjenta np. chodzenia na piętach, kucania albo podnoszenia nóg z pozycji lezącej. Uzupełnienie stanowią zazwyczaj badania obrazowe w postaci RTG kręgosłupa, rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej.

Preparaty farmakologiczne i zastrzyki często okazują się wystarczające 

Osoba cierpiąca z powodu rwy kulszowej powinna w pierwszej kolejności zadbać o odciążenie pleców poprzez rezygnację z aktywności fizycznej. W doraźnym uśmierzaniu bólu efektywnie pomagają leki doustne – zarówno te dostępne w aptekach bez recepty (Apap, Paracetamol, Ibuprom), jak i sprzedawane wyłącznie na receptę (opioidowe, przeciwzapalne, antydrgawkowe itp.). Alternatywnym rozwiązaniem jest smarowanie wrażliwego miejsca maścią chłodzącą bogatą w substancje ograniczające stan zapalny.

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi spodziewanego rezultatu, to wówczas lekarz przypisuje zastrzyki domięśniowe i nadtwardówkowe z glikokortykosteroidami, które hamują produkcję szkodliwych prostaglandyn odpowiedzialnych za podrażnianie nerwów. Chory może ponadto wypróbować domowe sposoby na rwę, takie jak zimne okłady z lodu, stosowanie plastrów rozgrzewających czy pływanie w pozycji grzbietowej.

Operacja to ostateczność 

W przypadku całkowitej nieskuteczności działań zachowawczych bądź wystąpienia zaawansowanej przepukliny zachodzi konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego (u 5-10% pacjentów z rwą kulszową). O jego rodzaju decyduje oczywiście wykwalifikowany specjalista neurolog, ewentualnie neurochirurg. Najbardziej popularną procedurą jest przezskórna mikrodiscektomia, polegająca na resekcji części dysku, czyli krążka międzykręgowego. Charakteryzuje się ona niską inwazyjnością, znikomym ryzykiem niepożądanych efektów ubocznych i zaskakująco krótkim okresem rekonwalescencji. Na uwagę zasługuje również laserowa dekompresja dysku, laminektomia oraz termonukleoplastyka. Po przebytym leczeniu warto zawsze przystąpić do rehabilitacji, która ma na celu skorygowanie postawy, wzmocnienie siły mięśni i uzyskanie znacznej poprawy w zakresie rozciągliwości ciała.

Artykuł powstał we współpracy merytorycznej z Rehab-Sopot.pl
Poprzedni

Nie wszystko zostaje w rodzinie

Następny

Uporządkuj swoje marzenia… na mapie

Zobacz również to: