Wydana po raz pierwszy w 1980 roku Psychoterapia egzystencjalna jest powszechnie uznawana za tekst fundamentalny w swojej dziedzinie. Yalom oferuje metodologię, która ma pomóc pacjentom w radzeniu sobie z podstawowymi dylematami egzystencjalnymi. W tej doniosłej pracy psychiatra amerykański przedstawia istotę psychoterapii egzystencjalnej, nadaje jej spójną strukturę i łączy jej tło historyczne oraz podstawowe zasady z użytecznością.
W książce zorganizowanej wokół tego, co autor nazywa czterema „ostatecznymi troskami życiowymi” – śmiercią, wolnością, izolacją i brakiem sensu – Yalom rozważa znaczenie każdej z nich oraz rodzaj konfliktu wewnętrznego, w jaki popadamy, gdy się z nimi mierzymy. Pokazuje, jak „troski” przejawiają się w osobowości i psychopatologii i w jaki sposób nasza wiedza o nich może wspomóc leczenie pacjentów.
Irvin David Yalom – emerytowany profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda, psychoterapeuta mający wieloletnie doświadczenie w pracy z ludźmi. Był jednym z pionierów psychoterapii grupowej, stworzył również własną koncepcję psychoterapii egzystencjalnej, koncentrującej się wokół nieodłącznych składników ludzkiego losu: wolności, samotności, potrzeby sensu i śmierci. Jest autorem klasycznych już podręczników: Psychoterapia grupowa. Teoria i praktyka, Dar terapii. Wspaniałe gawędziarstwo autora można poznać w opowiadaniach terapeutycznych: Kat miłości. Opowieści psychoterapeutyczne, Mama i sens życia oraz w powieściach: Kuracja według Schopenhauera, Kiedy Nietzsche szlochał.
Amerykański psychiatra egzystencjalny, emerytowany profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda, autor książek z zakresu literatury faktu oraz powieści.
Po ukończeniu studiów licencjackich na George Washington University i doktoracie z medycyny na Boston University School of Medicine w 1956 r. odbył staż w szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku oraz rezydencję w klinice Phipps w Johns Hopkins Hospital w Baltimore. Po dwóch latach służby wojskowej w Tripler General Hospital w Honolulu Yalom rozpoczął karierę akademicką na Uniwersytecie Stanforda.
Poza działalnością naukową i akademicką zajmował się pisaniem powieści oraz eksperymentowaniem z technikami pisarskimi. Pisząc o psychoterapii egzystencjalnej, koncentruje się na tym, co określa mianem czterech „dawców” ludzkiej kondycji: izolacji, braku znaczenia, śmiertelności i wolności, oraz omawia sposoby, w jakie człowiek może odpowiedzieć na te obawy w sposób funkcjonalny lub dysfunkcyjny. W 1970 roku Yalom opublikował Teorię i praktykę psychoterapii grupowej, w której pisał o literaturze badawczej wokół psychoterapii grupowej i psychologii społecznej zachowań małych grup.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uhonorowało go w 2000 roku nagrodą 2000 Oskar Pfister Award za istotny wkład w dziedzinie religii i psychiatrii.
W Polsce nakładem Wydawnictwa Czarna Owca ukazały się:
