JAK WYCHOWAĆ DZIECKO NA FAJNEGO DOROSŁEGO


JAK WYCHOWAĆ DZIECKO NA FAJNEGO DOROSŁEGO wyspa kobiet

Fiński sekret najszczęśliwszych dzieci na świecie!

Żeby wyrosnąć na fajnego dorosłego, dziecko potrzebuje miłości, docenienia, zdrowych granic, i poczucia, że jest szanowane.

Ponieważ życie nie przebiega według podręcznikowego scenariusza, autorka uczy, jak możemy wspierać kompetencje emocjonalne naszego dziecka i jak pracować zespołowo w rodzinie.

Opiera się na prawdziwych przykładach. Nie krytykuje, ale wskazuje rodzicom praktyczne narzędzia, z których mogą skorzystać także w trudniejszych przypadkach, takich jak dziecięce napady wściekłości, wieczne „nie”, posiłki, ustanawianie porządku dnia, czy trudne powroty z placu zabaw. Pokazuje też, jak się przy tym wszystkim za bardzo nie spinać i złapać zdrowy dystans.

Kaija Purra wykłada psychiatrię dziecięcą na Uniwersytecie w Tampere i pracuje jako lekarka w Szpitalu Uniwersyteckim w Tampere. Aktywistka w organizacjach wspierających zdrowie psychiczne dzieci. W badaniach skupia się na rozwoju najmłodszych dzieci oraz czynnikach wpływających na ich zdrowie psychiczne. W trakcie swojej ponad trzydziestoletniej kariery napisała szereg publikacji na temat psychologicznego podejścia do małych dzieci, które ukazywały się w krajowych i międzynarodowych czasopismach naukowych. W książce przekłada wnioski z badań i doświadczenia na codzienną praktykę, tak, by każdy rodzic mógł z niej skorzystać.

Fajni ludzie zauważają innych: mówią „dzień dobry” i „dziękuję”, najczęściej zwracają się do ludzi przyjaźnie i z szacunkiem. Potrafią wyrazić swoje opinie i życzenia. Nie popadają łatwo w konflikty, tylko biorą pod uwagę innych i są gotowi negocjować w kwestiach, które ich z nimi różnią. Sprawiają, że w ich towarzystwie ludzie sami czują się akceptowani i interesujący, a ponadto dają im poczucie przynależności do grupy. Interakcje i współpraca z fajnymi ludźmi wydają nam się łatwe, dlatego że działają oni spójnie i zachowują się przewidywalnie. Fajnych ludzi wyróżnia również szczerość wobec innych. Nie próbują zawstydzać, oszukiwać ani stawiać drugiego człowieka w złym świetle.

[metaslider id="18671"]
Poprzedni Nocny obserwator
Następny Bez tchu